اگر می خواهید به موفقیت نزدیک شوید از منطقه امن خود خارج شوید.

اگر می خواهید به موفقیت نزدیک شوید از منطقه امن خود خارج شوید.

در بعضی از باغ وحش های چین از روش جالبی برای مهار فیل های 5 تنی استفاده می کنند. وقتی که فیل تازه به دنیا می آید پای آن را به یک تنه درخت می بندند بدین ترتیب بچه فیل فقط می تواند فاصله محدودی را حرکت کند و هر چه قدر سعی کند نمی تواند حریف طناب بسته شده به پای خود شود. بعد از مدتی که این بچه فیل بزرگ شد این باور در او محکم و استوار می شود که نمی تواند طناب را پاره کند.

و از این به بعد این فیل 5تنی با یک طناب ضعیف به تنه یک بامبو بسته می شود و چون فیل از کودکی باور دارد که نمی تواند طناب را پاره کند دیگر تلاشی نمی کند و فقط بوسیله آن طناب نازک و تنه ضعیف بامبو در فضای محدودی حرکت می کند.

حالا بیایید مقایسه ای بکنیم ناحیه امن ما کجاست؟ آیا منطقه امن ما به اندازه طنابی نیست که به پای یک فیل 5تنی بسته شده است؟آیا نمی توانیم این منطقه را رها کنیم و به آنچه استحقاقش را داریم برسیم .

آیا می دانید طناب ما چیست؟ طناب ضعیف ما افکار و باورهایی هستند که از کودکی و نوجوانی در ما نهادینه شده اند. باورهایی که توسط معلم یا پدر و مادر ،دوستان و یا حتی رسانه ها در ما بوجود آمده اند. پسر تو چقد خنگی،تو نمی تونی این مسئله را حل کنی؟من ریاضیم از بچگی ضعیف بود ،هر چقدر تلاش می کنم جور در نمی آید. یا مثلا باورهایی که توسط بزرگترها به ما القا شده است مثلا خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو.

شاید برای خیلی از ما اتفاق افتاده باشد تنبلی و عدم تمرکز خود را فقط بخاطر اینکه بقیه هم مثل ما هستند توجیه می کنیم. مثلا نمره 12خود را با ده نفری که زیر 12گرفته اند مقایسه می کنیم یا عدم موفقیت خود را در فروشندگی به کسادی بازار ربط می دهیم در صورتی که ما باید در ذهن خود الگوهایی از افراد موفق ترسیم کنیم. در همین کسادی بازار خیلی ها دارند پول پارو می کنند شاید تعدادی ورشکست شوند اما از آن طرف تعدادی هم صاحب پول هایی فراوان می شوند.

این را از خود بپرسید که فلانی وقتی ورشکست شد و خانه اش را فروخت چه کسی آن را خرید یا اگر فلان هم کلاسی نمره اش ضعیف است چه کسی نمره عالی گرفته است.

و با این طرز فکر و برنامه ریزی و مدیریت زمان خوب و تقلید از الگوهای موفق ،خود را به موفقیت نزدیک کنید.